Met de komst van de nieuwe trainer Peter Maes zullen niet alle problemen opgelost zijn. Het verwachtingspatroon is hoog rond de Limburgse club die de voorbije seizoenen pas als vijfde, zesde en zevende eindigde. Dat is onvoldoende om bijvoorbeeld bij de grote drie clubs echt mee te tellen of zelfs om buiten de provinciegrenzen supporters te ronselen, toch de grote droom van deze club.

Maar ook in Limburg staat er druk op de ketel. Een club die niet wint, voelt dat aan de abonnementenverkoop. Onder de grens van 15.000 abonnementen kelderen zou wel eens vervelende gevolgen hebben. Denken we maar aan de vele lege zitjes. En dan is er nog het jaarlijks exploitatietekort. Genk mag dan alles netjes afbetaald hebben, met ondermeer een jeugdcomplex dat het verschil kan maken. De lopende uitgaven aan lonen en andere zaken bljiven groter dan de jaarlijkse inkomsten. Genk heeft een jaarlijks tekort van minstens 8 miljoen euro. Iets wat in het verleden werd weggewerkt met grote uitgaande transfers.

Maar nieuwe bezems vegen schoon. Peter Maes kan voor blauw bloed zorgen, maar bloeden zal de club toch even moeten doen. Maar de veerkracht van en rond de club, de vele spelers die volgend jaar eindelijk echt potten kunnen breken, dat kan veel goed maken. En het is voetbal natuurlijk. Alles kan, als tenminste alles een beetje meezit. Ook met Peter Maes die voor het eerst de stap zet naar een club met veel emotie, passie en uithangbord van een groot deel van Limburg . Dat gekoppeld aan zijn emotie zou wel eens een interessante cocktail kunnen worden. Hopelijk wordt ze goed en verstandig geserveerd, deze blauwe cocktail.